بهره برداری بهینه از آرایه های فتوولتائیک و مزارع بادی در حضور خودروهای برقی به منظور افزایش قابلیت اطمینان شبکه

امروزه فناوری استفاده از انرژی ذخیره شده در باتری خودروهای الکتریکی با قابلیت اتصال به شبکه، با هدف عرضه توان به شبکه با عنوان V2G شناخته می شود. مدیریت سمت بار به عنوان یک فرصت امیدبخش برای مشترکین پدیدار شده و مزایای مختلفی برای کل سیستم قدرت در پی دارد. مدیریت سمت بار، میزان مشخصی از ظرفیت قابل قطع بار را برای بهره بردار سیستم ارائه میکند که این ظرفیت در زمان های تغییر ناخواسته در هر یک از طرف های تولید و یا تقاضا بسیار ارزشمند است. از آنجا که شبکه قدرت باید همواره پاسخگوی تقاضای مشترکین باشد، ایجاد تعادل بین مصرف و تولید در شبکه قدرت با حضور منابع انرژی تجدید پذیر مانند تولید بادی و خورشیدی که تولید در آنها متناوب و متغیر می باشد، نیازمند برنامه ریزی دقیق و بهره گیری موثر از دیگر منابع انرژی پراکنده می باشد. لذا در این مقاله با در نظر گرفتن تاثیر منابع بادی و خورشیدی در حضور خودروهای برقی، بهره برداری بهینه انجام می شود و با استفاده از روش مونت کارلو، بهینه سازی انجام می پذیرد. در این روش شارژ مدیریت شده و مدیریت نشده خودروها در چند سناریو بررسی شده و شاخص های قابلیت اطمینان بر مدیریت آنها ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، بهره برداری ، خودرو برقی ، منابع انرژی تولید پراکنده