تاثیر روش ایفای نقش در فرآیند آموزش کاربرد شناسی زبان

هدف این مقاله توصیفی تعیین تاثیر روش ایفای نقش در فرآیند آموزش کاربرد شناسی زبان می باشد. آموزش فعالیتی است هدفدار و از پیش طراحی شده، که هدفش فراهم کردن فرصت و موقعیت هایی است که امر یادگیری را درون یک نظام پرورشی تسهیل کند و سرعت بخشد. آموزش ممکن است با حضور معلم و یا بدون حضور معلم از طریق فیلم و سایر رسانه ها صورت گیرد. از مهمترین اهداف آموزش و پرورش ارتقای یادگیری است، به گونه ای که بر پایه چهار اصل یادگیری برای دانستن، انجام دادن، با هم زیستن و زیستن استوار است. رویکرد یادگیری بروش ایفای نقش در موضوع کاربرد شناسی زبان فرصت یادگیری از طریق عمل را برای دانش آموزان در زمینه موضوع های مورد علاقه شان به گونه ای فراهم می کند که به رشد مهارت های زندگی آنان منجر شود. لذا برای اینکه دانش آموز دانش و مهارت کافی را داشته باشد و بدرستی بتواند در جامعه با دیگران ارتباط برقرار کند و درک درستی از گفته های اشخاص داشته باشد به پیش نیازهایی احتیاج دارد، که به آن دانش کاربردی زبان گویند. در این راستا روش ایفای نقش، دانش آموزان را برای فهم بهتر در رفتارهای اجتماعی، نقش خود در تعاملات اجتماعی، راه های مؤثر حل مسائل گردآوری و سازماندهی اطلاعات درباره مسائل اجتماعی، تعاون، همکاری و کسب مهارت های اجتماعی هدایت می کند.

کلیدواژه ها:

ایفای نقش ، کاربرد شناسی زبان ، آموزش ، مسائل اجتماعی