مراحل رشد کودک در ترجمه نظریات «اریکسون» و اسلام

تربیت آموزشی است که به وسیله ی پدر و مادر و افرادی که با کودک تماس دارند داده میشود، تا کودک بتواند در دنیایی که به آن وارد شده است با دیگران به خوبی رفتار کند. در این آموزش، کودک ارشاد و راهنمائی می شود تا تمام توانائیها و احساسات غیر عادی خود را از دوران کودکی کنترل و حتی دور سازد و در نتیجه، رفتار و اعمال او مطابق با هنجارهای اجتماعی گردد که در آن زندگی می کند. این آموزه ها در دنیا «شایستگی» و در آخرت «رستگاری» را برای فرد به ارمغان خواهد آورد. پیشوایان بزرگ دین اسلام، دامنه ی تربیت را فراتر از زمان تولد نوزاد دانسته و آن را از زمان انتخاب همسر می دانند. لذا درک مقتضیات سن کودک و آگاهی به راهکارهای علمی و عملی آن بر همه ی دلسوزان از جمله پدران، مادران و مربیان لازم است. رشد شناختی در سال اول زندگی در قلمروهای گوناگونی بروز می کند که از میان آن ها چهار قلمرو اهمیت خاص دارند. اولین آن ها «ادراک» است. دومین توانایی شناختی کودکان «تشخیص اطلاعات» است. روان شناسان دریافته اند که کودکان تجربه هایشان را بازنمایی ذهنی می کنند. آن ها به این عمل «طرح واره» می گویند. سومین توانایی شناختی، توانایی «رده بندی» است که همان گروه بندی اشیا یا امور براساس مشخصه های مشترک می باشد. چهارمین توانایی شناختی کودک در سال اول زندگی «افزایش حافظه» است. مقاله ی حاضر تلاش دارد تا به شیوه توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر ابزار کتابخانه ای مراحل رشد کودک را در ترجمه ی آرای «اریکسون» و اسلام بررسی و تحلیل کند.

کلیدواژه ها:

رشد کودک ، اریکسون ، اسلام ، تعلیم و تربیت