تحلیلی بر اخلاق علم در اسلام و غرب

یکی از مسایل مهمی که در دهههای اخیر مورد تاکید اندیشمندان غربی بوده، مسیله رعایت اخلاق در تولیدات علمی است. در حالی که از نظر دین اسلام رعایت اخلاق در همهی شیون زندگی لازم و ضروری است و رعایت اخلاق در علم نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. در این مقاله ابتدا به دیدگاههای دو تن از اندیشمندان غربی صاحب نظر در زمینه اخلاق علم یعنی رابرت مرتن و دیوید رزنیک پرداخته شده است و در ادامه نظریات علامه طباطبایی در زمینه اخلاق گفته شده است با بررسی دیدگاههای مذکور به این نتیجه می رسیم که اخلاق در علم غربی صرفا به عنوان ابزاری جهت کنترل کژرفتاریهای علمی جهت برآورده ساختن منافع ذینفعان است و مانند قانون حداقل ها را مشخص می سازد، در حالی که در دین مبین اسلام، اخلاق در بطن علم وجود دارد و از اصولی که جدایی ناپذیر از علم است، به حساب میآید.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، علم ، اخلاق علم ، علامه طباطبایی