بررسی ترکیب اضافی ازمنظردستورساختی

دستوریان ساختی، ساخت را واحد نمادین پیچیده ای می دانند که حاصل امتزاج صورت و معنی است و در حافظه ی هر سخنگویی ذخیره می شود.بر اساس این دیدگاه برای ساخت های موجود در زبان،نمی توان قاعده ای عام تعیین کرد و هر کدام از ساخت ها ویژگی های نحوی،معنایی و کاربردی منحصربفردی دارند که آن را از دیگر ساخت ها متمایز می کند؛بنابراین،در این دیدگاه،ساختار دستور،چیزی بیش از قواعد عام دستوری و فهرستی از واژگان ثابت است و آن قسمت هایی از دانش زبانی که از نظر دستوری قاعده مند نیستند را به صورت فهرستی از استثنایات در نظر نمی گیرد.هدف پژوهش حاضر نیز نشان دادن این نکته است که ساخت های زبان فارسی ویژگی هایی در خود دارند که با تکیه بر قواعد عام نحوی،آن گونه که در دستور زایشی عنوان می شود،قابل توصیف و تبیین نیستند و هر یک از آنها ساخت هایی هستند که ویژگی های منحصر بفرد دارند. در این پژوهش به بررسی ترکیب های اضافی از منظر دستور ساختی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

دستور ساختی ، ساخت ، اصطلاح ، قاعده ، ترکیب اضافی