هماهنگی، هم تولیدی و گرایش واکه ها به یکدیگر

واکه های زبان فارسی را میتوان بر اساس طبقه بندی لازار به دو دسته پایدار و ناپایدار تقسیم نمود واکه های پایدار عبارتند از i,u,ɑ و واکه های ناپایدار e,o,a در این مقاله به هماهنگی و هم تولیدی واکه های ناپایدار و پایدار در هجاهای بدون تکیه پرداخته ایم در هماهنگی واکه ای یک واکه تحت تاثیر واکه ای که در هجای مجاور قرار دارد بخشی از مشخصه های اوایی خود را از دست داده و مشخصه های واکه مجاور خود را می پذیرد در هم تولیدی واکه به واکه نیز فرآیندی آوایی است یک واکه به واج گونه خود در بافت واکه ای دیگر تبدیل می شود بر این اساس واکه های ناپایدار در هجاهای بدون تکیه با واکه های هجای مجاور خود همگون شده و مشخصه های اوایی آنها را می پذیرند در این مقاله ضمن ارایه مثالهایی از هر دسته از واکه های پایدار و ناپایدار نشان داده ایم که واکه های ناپایدار به سوی یکدیگر و نیز به سوی واکه های پایدار گرایش دارند در حالیکه واکه های پایدار کیفیت آوایی خود را حفظ کرده و کمتر دستخوش تغییر و دگرگونی قرار می گیرند

کلیدواژه ها:

هماهنگی ، هم تولیدی ، واکه های پایدار ، واکه های ناپایدار