تاثیر ظرفیت پیرنگ در رویکردگزینی ترجمه آثار داستانی دیداری- شنیداری کودک و نوجوان

از زمانی که ترجمه شاخه بندی شده و هر زیرشاخه به صورت ژانری تعین یافته است؛ تعریفات، رویکردها وکارکردهای آن نیز به تبع گسترش یافته است. در هر فرهنگ و اجتماع جایگاه و هویت کودک و نوجوان، در حیطه هایمختلف رو به اعتبار و ارزش افزون است. در حیطه ترجمه نیز که به قابل دسترس ترین و ارزن ترین و سریع ترین امکانبرای در اختیار قرار گرفتن بدل شده است، کودک و نوجوان بسیار جذب شده اند. در تلویزیون ایران طی چندین دههترجمه کارتون ها و انیمیشن های مختلف درحال پخش است که با طرح این پرسش که آیا این داستان ها همخوانی وظرفیت فرهنگ و اجتماع و مخاطب کشور ما را به عنوان جامعه مقصد دارد یا خیر، با روش تحلیلی- توصیفی با این فرضیهکه بررسی های پیرنگ این داستان ها عامل مهمی در تعیین کیفیت رویکرد و کارکرد ترجمه ی آن ها در ایران می باشد بامطالعه موردی کارتون آنه شرلی و بابالنگ دراز مورد بررسی قرار گرفته است. یافته این پژوهش به این نکته متمرکز استکه پیش از ترجمه، پیرنگ داستانی آثار دیداری شنیداری مورد بررسی قرار گیرد تا اثر ترجمه شده تاثیر، استقلال وموفقیت بیشتری کسب کند و جایگزین روی آوری وافر به رویکردهای حذف، افزایش، معادل سازی، تغییر و ... در زمانترجمه، قرار گیرد؛ چراکه مخاطب امروز به این توانایی رسیده است که تشخیص دهد فریب خورده است یا خام و کوچکدر نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

ترجمه ، جامعه مقصد ، اثر دیداری- شنیداری ، ظرفیت پیرنگ ، مخاطب کودک و نوجوان