ضرب المثل در اشعار صائب ، ناصر خسرو و شهریار

ضرب المثل ها عصاره دانش و تجربه گذشتگان است و از سخنان بزرگان علم و ادب برگرفته شده است ؛ و یا به مناسبت رویدادی آفریده شده است . گاه یک ضرب المثل کوتاه به اندازهء یک کتاب حکمت آمیز، سرشار از حکمت و دانش است و فشرده یک کتاب است . هدف از این تحقیق جز تبیین دقیق مسأله و گشودن روزنی برای تحقیقات بیشتر در این زمینه بررسی این نکته نیز هست که شاعران همواره از گنجینه ادب شفاهی به چه روش هایی بهره جسته اند و بر غنای آن افزوده اند ، از این رو به کیفیت بازتاب ضرب المثلها در شعر سه تن از شاعران برجسته ادبیات فارسی یعنی ناصر خسرو قبادیانی ، صائب تبریزی و استاد شهریار در آفرینش های ادبی خود سود برده و زیبایی های هنری بدیعی از این رهگذر آفریده اند

کلیدواژه ها:

شعر ، تمثیل ، صائب ، ناصر خسرو ، شهریار