مقایسه آزادسازی پاکلی تاکسل از لیپوزومال و آرکئوزومال در مبتلایان به سرطان سینه با استفاده از شبکه عصبی

در این مقاله میزان آزادسازی داروی بارگذاری شده در دو نوع فرمولاسیون از طریق مدلسازی شبکه های عصبی مورد بررسی قرار گرفته است. به دلیل کاربرد گسترده کامپیوتر درعلوم، در تعیین رفتار دارو وآزادسازی آن در بدن نیز می توان از آن استفاده نمود. در بیماران مبتلا به سرطان سینه، به جز عمل جراحی،معرفهای فعال زیستی و حاملها بخشی از درمان محسوب میشود، لذا با شناخت مسیر درمان و حاملهای مناسب،در زمان مناسب میتوان به بیماران کمک کرد. با استفاده از حاملها در شیمی درمانی، ماده موثره برای از بین بردن سلول سرطانی در جایگاه هدف آزاد میشود. استفاده از مدلسازی شبکه های عصبی روشی نو با دقت بالا جهت پیش بینی آزادسازی است. دو فرمولاسیون نانولیپوزومال و آرکئوزومال پاکلی تاکسل به روش MLP مدلسازی شد و مشخص گردید که میزان آزادسازی پاکلی تاکسل از فرم لیپوزومال بیشتر است.

کلیدواژه ها:

سرطان سینه ، نانولیپوزومال ، نانوآرکئوزومال پاکلی تاکسل ، شبکه های عصبی