بهینه سازی آیرودینامیکی شکل دماغه یک جسم پرنده با استفاده از روش های بهینه سازی عددی

در این مقاله با استفاده از روش های بهینه سازی الحاقی و جستجوی مستقیم، دماغه یک جسم پرنده بهینه شده است. روش های معالات الحاقی و جستجوی مستقیم برای بهینه سازی ایرودینامیکی اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. این روش ها بر مبنای روش های بهینه سازی گرادیانی است و برای یافتن مقادیر بهینه به مقادیر حساسیت متغیرهای طراحی نیازمند است. مزیت اصلی روش الحاقی این است که به جای محاسبه مستقیم حساسیت ها، آنها را با یک معادله اضافی معروف به معادله الحاقی بدست می آورد. هدف این پزوهش، مدل سازی جریان حول یک پرتابه متقارن محوری، و بهینه سازی ایرودینامیکی دماغه جهت کمینه کردن پسآی آیرودینامیکی پرتابه می باشد. مدل آشفتگی جریان حول پرتابه SST k-ω می باشد. نتایج بدست آمده نشان دهنده کاهش 1.5 درصدی پسای آیرودینامیکی پرتابه با استفاده از روش الحاقی و کاهش 8.9 درصدی با استفاده از روش جستجوی مستقیم سیمپلیکس و کاهش 8.9 درصدی با استفاده از روش جستجوی مستقیم تور کرن و کاهش 8 درصدی با استفاده از روش جستجوی مستقیم روزنبروک پرتابه است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی گرادیانی ، معادلات الحاقی ، جستجوی مستقیم ، کمینه کردن پسای آیرودینامیکی