بررسی اهمیت ارتباط متقابل حسابداری و محیط زیست و تاثیر آن بر سودآوری واحدهای اقتصادی در ایران

رابطه بین انسان و محیط زیست پیوسته امری پیچیده بوده است؛ انسان هم جزیی از طبیعت و هم مستقل از آن است؛ دیدگاه کلی علم آن است که انسانها به واسطه انتخاب طبیعی تکامل یافته اند ولی از دیدگاه فناوری، انسانها، محیطزیست را شکل میدهند؛ در عین حال میتوانند آن را مشاهده و ثبت کنند. این مشاهده و ثبت شامل محیطزیست و آثار انسان بر محیط زیست نیز میشود. معتقدان به اشرف مخلوقات بودن انسان و مخالفان اشرف مخلوقات بودن انسان، هر دو بر حفظ محیط، نگهداری منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی به خصوص سرمایه های طبیعی حیاتی، پافشاری می کنند. هدف اول، فراهم آوردن توجیه نظری برای حسابداری و گزارشگری محیطزیستاست. به عبارت دیگر این مقاله به دنبال نشان دادن آن است که چرا توسعه یک سیستم جامع حسابداری محیط زیست برای سازمان ها ضروری است و چرا آنها باید نتایج این سیستم را به سهام داران گزارش کنند. در این مقاله فرض میشود که شرکت ها باید به شیوه ای مسیولیت پذیر و پاسخگو در برابر اجتماع رفتار کنند. حسابداری زیست محیطی حوزه وسیعی از علم حسابداری است. این رویکرد،گزارشاتی برای کاربرد داخلی که حسابداری مدیریت زیست محیطی نام دارد ارایه می کند تا به تصمیم گیری مدیریت در مورد قیمت گذاری،کنترل هزینه های ثابت و بودجه بندی سرمایه ای کمک کند وکاربرد خارجی آن که افشای اطلاعات زیست محیطی مورد علاقه عموم و مجامع مالی است

کلیدواژه ها:

حسابداری ، محیط زیست ، واحدهای اقتصادی ، سود آوری