تاثیر روش های تامین مالی بر روی محافظه کاری شرطی در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر روش های تامین مالی بر روی محافظه کاری شرطی است. برای روش های تامین مالی بدهی بلندمدت و حقوق صاحبان سهام در نظر گرفته شده است و برای سنجش محافظه کاری شرطی از ترکیب دو مدل باسو 1997 و بال شیواکومار 2005 استفاده شده است. داده های به کار گرفته شده، شامل نمونه ای مرکب از 233 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 1384تا1393 است.برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیون چند متغییر و روش گشتاور تعمیم یافته استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان میدهد تامین مالی از روش بدهی های بلند مدت بر محافظه کاری شرطی تاثیر منفی دارد، نتایج پژوهش همچنین حاکی از آن است که بین تامین مالی از روش حقوق صاحبان سهام بر محافظه کاری شرطی، رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، محافظه کاری شرطی ، تامین مالی ، مدل باسو