رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد شرکت

دنیای اقتصاد به سرعت در حال تغییر و تحول می باشد. تغییرات سریع فناوری همگام با افزایش رقابت جهانی مسئولیت مدیران را در فعالیت هایشان سنگین تر می کند. یکی از فعالیت های اساسی مدیریت تصمیم گیری می باشد. مسئله تصمیم گیری در تمامی زمینه های امور مالی به چشم می خورد و این قاعده از مدیریت سرمایه در گردش مستثنی نیست. مدیریت سرمایه در گردش یکی از بخش هایی است که در ساختار مدیریتی یک سازمان نقش حیاتی ایفا می کند به طوری که دربرخی موارد بحث سرمایه در گردش و نقدینگی را بسان خونی تشبیه کرده اند که در رگهای یک واحد تجاری در جریان است تا واحد تجاری بتواند به حیات خود ادامه دهد. مدیریت سرمایه در گردش نقش مهمی را در عملکرد بهتر شرکتهای تولیدی ایفا می کند. در این تحقیق رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد شرکت مورد بررسی قرار می گیرد. در این راستا از متغیرهای چرخه تبدیل وجه نقد، نسبت جاری، نسبت داراییهای جاری به مجموع داراییها، نسبت بدهی های جاری به مجموع داراییها و نسبت مجموع بدهی ها به مجموع داراییها برای ارزیابی مدیریت سرمایه در گردش و همچنین از نسبت بازده داراییها، نسبت بازده حقوق صاحبان سهام و نسبت Q توبین برای اندازه گیری عملکرد شرکت استفاده می شود. برای این منظور نمونه ای شامل هشتاد شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 85 الی 89 انتخاب گردید. نتایج نشان می دهد که بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد شرکتهای نمونه مورد نظر رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه درگردش ، چرخه تبدیل وجه نقد ، نسبت بازده دارائی ها ، نسبت بازده حقوق صاحبان سهام ، نسبت Q توبین