برون سپاری در مدیریت منابع انسانی

با توجه به رشد روز افزون فعالیت های شرکت ها برخی از فعالیت های خود را به شرکت های کوچکتر می سپارند. به چنین فعالیتی در ادبیات مدیریت برون سپاری گفته می شود. شرکت ها برای این کار دلایل زیادی دارند. دلایلی مثل صرفه جویی مالی، تمرکز استراتژیک، دستیابی به تکنولوژی پیشرفته، بهبود سطح خدماتی، دستیابی به متخصصان ویژه و سیاست های سازمانی. اصل کلیدی برای برون سپاری در منافع قراردادی در حوزه های انتخابی این است که این حوزه ها قابلیت ایجاد یک مزیت رقابتی را داشته باشند. روند این واگذاری به سمت فعالیت های با ارزش افزوده کمتر می باشد و فعالیت های اساسی شرکت درخود شرکت انجام می گیرد. این کار باعث می شود که سازمان ها تمرکز بر روی فعالیت های اساسی خود را افزایش دهند و به این ترتیب بهره وری خود را بالا ببرند. تاریخچه برون سپاری حاکی از وجود سه موج اصلی در پیدایش فعالیت های برون سپاری بوده است: موج اولیه، موج ورود تکنولوژی و موج برون سپاری شرکت ها. دامنه موج آخر به فعالیت های مدیریت منابع انسانی نیز رسیده تا آنجا که امروزه شرکت ها فعالیت های مدیریت منابع انسانی خود از استخدام کارکنان تا توسعه رهبری تا نظارت اجرایی تا باز نشستگی را برون سپاری می کنند. با توجه به اهمیت این انجام اینفعالیت، شناسایی فعالیت هایی از مدیریت منابع انسانی که مستعد برون سپاری هستند می توانند برای مدیران سازمان ها مفید باشند. این فعالیت ها شامل چهار گروه جبران خدمات، استخدام و انتخاب، آموزش و بهداشت و ایمنی می باشد. همچنین مدل ها و دیدگاه های مختلفی برای شناسایی فعالیت های مستعد برون سپاری فعالیت های منابع انسانی به وجود آمده است، مثل مدل هزینه تبادل. هر چند برون سپاری دارای مزایای متعددی است ولی تاثیرات جدی وارده به روحیات کارکنان و انتقال دانش سازمان به شرکت های انجام دهنده برون سپاری می تواند سازمان را تهدید کند لذا مدیریت برون سپاری فعالیت های منابع انسانی و انتخاب مناسب انجام دهندگان برون سپاری بسیار مهم و شایسته توجه ویژه از سوی مدیران سازمان می باشد.

کلیدواژه ها:

برون سپاری ، مدیریت منابع انسانی ، شایستگی های اساسی ، فعالیت های اساسی ، مزیت رقابتی