اثر شیوه شتابی و فوریت مدیران عامل بر کار آفرینی شرکتی با میانجی گری رهبری زمانی

شیوه شتابی و فوریت زمانی از ویژگی های شخصیتی مدیران هستند که بر رفتارهای رهبری آنها با توجه به جنبه های زمانی موثرند و خود زمینه ساز ارتقای فعالیت های کار آفرینی شرکتی می شوند . ضرورت مطالعه این ویژگی ها از آن روست که با تاثیر گذاری بر سطح کارآفرینی شرکتی ، سهم ویژه ای در عملکرد سازمان دارند. بدین منظور پژوهش حاضر قصد دارد نقش رهبری زمانی در کارآفرینی شرکتی با شیوه شتابی و فوریت زمانی مدیران عامل را بررسی کنند. این مطالعه، کاربردی از نوع توصیفی _همبستگی است که به صورت پیمایش کمی پیاده سازی شده است. براساس پیشینه سازه های تحقیق در قالب گویه هایی با مقیاس لیکرت عملیاتی سازی شدند. به منظور گردآوری داده ها، 300 پرسشنامه ها بین مدیران عامل شرکت های کوچک و متوسط مستقر در شهرک صنعتی جی اصفهان توزیع شده. مدلسازی معادلات ساختاری فرضیات، حاکی از تاثیر مثبت شیوه شتابی زود اقدام و فوریت زمانی مدیر عامل بر کارآفرینی شرکتی و رهبری زمانی در سطح فردی بود . به علاوه تحلیل مسیر ، معناداری متغیر میانجی رهبری زمانی را در رابطه شیوه شتابی و فوریت زمانی با کار آفرینی شرکتی را تایید کرد.

کلیدواژه ها:

بین شیوه شتابی ، فوریت زمانی ، رهبری زمانی ، کارآفرینی شرکتی ، بنگاه های کوچک و متوسط