مقایسه نظریه ذهن و پرخاشگری در کودکان تحت آموزش موسیقی و آموزش ندیده

هدف اصلی پژوهش حاضر، مقایسه نظریه ذهن و پرخاشگری دو گروه از کودکان تحت آموزش موسیقی و آموزش ندیده بود. جامعه پژوهششامل کلیه کودکان پیش دبستانی استان تهران بود که به شیوه تصادفی 72 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند که 36 نفر از این کودکانپیش دبستانی به مدت حداقل 6 ماه تحت آموزش موسیقی قرار داشتند و 36 نفر دیگر تحت آموزش موسیقی نبوده اند و تمام اعضای گروه نمونهپرسشنامه 38 سوالی نظریه ذهن قمرانی و همکاران (1385) را پاسخ دادند و پرسشنامه 43 سوالی پرخاشگری پیش دبستانی واحدی و همکاران(1387) توسط والدین یا مربیان ایشان تکمیل گردید. تحلیل داده ها با تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t مستقل نشان داد که آموزشموسیقی بر تحول سطح دوم و تحول سطح سوم نظریه ذهن در کودکان پیش دبستانی تاثیر مثبت معناداری دارد (p<0/05)، اما بر تحول سطحاول نظریه ذهن و میزان پرخاشگری اثر مثبت معناداری دیده نشد و نمرات دو گروه یکسان بود.

کلیدواژه ها:

نظریه ذهن ، پرخاشگری ، آموزش موسیقی ، کودکان پیش دبستانی