نظریه سازنده گرایی الگویی نوین در آموزش خلاق

در حوزه روانشناسی آموزشی،به آموزش تاثیر پذیر و لذت بخش تاکید شده و مسائلی که در این حوزه مورد به عنوانالگوهای طراحی مدارس قرار می گیرد،اهدافی نظیر کمرنگ کردن نقش معلم در آموزش، هدایت دانش آموزان به سمتخود محوری بیشتر، دامنه فعالیت های گسترده تر و مواردی مشابه این می باشد. در جستجوی این اهداف آموزشی، فلسفههای مختلف آموزشی، توجه بسیاری به موضوع یادگیری داشته اند. در تحقیق حاضر ابتدا به بررسی نظریه های آموزشیپرداخته شده، سپس نظریه سازنده گرایی بعنوان تئوری مورد بررسی به عنوان یک رویکرد جدید آموزشی، مورد بحث قرارگرفته است. در ادامه زیر مجموعه های این نظریه بررسی و استنتاج گردیده و در پایان راهکارهای آموزشی منطبق بر ایننظریه که میتواند جهت بکارگیری آموزش مفید و تاثیرگذارتر و ماندگاری آموزش مورد استفاده قرار گیرد استخراج شده است.

کلیدواژه ها:

سازنده گرایی ، آموزش ، یادگیری تجربی ، کارایی ، تفکر خلاق