بررسی رابطه بین اخلاق حرفه ای با تعهد سازمانی با نقش میانجیگری مسئولیت پذیری اجتماعی

پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش میانجی مسئولیت پذیری اجتماعی در رابطه بین اخلاق حرفه ای با تعهد سازمانی اعضای هیات- علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی اعضای هیاتعلمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به تعداد 897 نفر می باشند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 269 نفر به عنوان نمونه انتخاب و از روش نمونه گیری تصادفی ساده موردبررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اخلاق حرفه ای کادوزیر 2000 ، پرسشنامه تعهدسازمانی آلن و میر 1990 و پرسشنامه مسئولیت پذیری قلاوندی و همکاران 1393 براساس مدل کارول استفاده شده است. برای تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوا و سازه استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. برای تحلیل داده ها از استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که: 1) بین اخلاق SEM آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاریحرفهای و تعهد سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 2) بین اخلاق حرفه ای و مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 3) بین مسئولیت پذیری اجتماعی و تعهد سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 4) مسئولیت پذیری اجتماعی در رابطه بین اخلاق حرفه ای و تعهد سازمانی نقش میانجیگری دارد.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، تعهد سازمانی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، اعضای هیات علمی