رابطه ایمان با وعده الهی در توسعه روزی و الزامات تحقق آن

در این پژوهش در راستای بررسی رابطه ایمان با وعده الهی توسعه روزی در ابتدا به تعریف، وعده و رزق پرداخته شده و بعد از آن مصادیق رزق و تفاوت رزق و نعمت بیان گردیده است و در ادامه انواع رزق در دو گروه دنیوی و اخروی با ذکر دقیق مصادیق و آیات آورده شده است. پس از آن به تشریح این موضوع پرداخته شده که چه صفات و ویژگی هایی در خداوند متعال وعده وی به اعطای رزق را در پی خواهد داشت. بعد از بررسی کلیه صفات از جمله علم، مشیت و قدرت او، این نتیجه حاصل می گردد که الزاما و اجبارا و به واسطه تحقق صفات مذکور در ذات خداوند متعال، تنها اوست که از ازل تا ابد رازق بوده و خواهد بود و در استدلالی منطقی به هیچ عنوان نمیتوان رازق بودن را از خدا گرفت و یا نعوذ بالله در ذات دیگری تصورش کرد. آنچه نوآوری این پژوهش محسوب می گردد این است که برای اولین بار زمینه های برخورداری از رزق در سه گروه عمل صالح،تقوا و اخلاص، طبقه بندی شده و این نتیجه حاصل گردیده است که اگر اعمال صالح که نتیجه ایمان به ذات پاک و صفات بی نهایت و نامحدود خداوند متعال است در کنار تقوا و اخلاص قرار گیرد، بی شک، وعده های الهی در زمینه توسعه روزی در مورد بشر تحقق خواهد یافت. در این دیدگاه مواردی مثل توبه، جهاد، پرداخت زکات، نماز و شکرگزاری که همگی از زمینه های برخورداری از رزق هستند، زیرمجموعه اعمال صالح فرض گردیده اند.

کلیدواژه ها:

رزق ، ایمان ، وعده الهی