بررسی نقش منابع انسانی بعنوان سرمایه اجتماعی در توسعه کشور

امروزه ثابت شده که یکی از ابعاد مهم هر توسعه ای توجه به سرمایه های اجتماعی است. از این رو سرمایه اجتماعی، یکی از مهمترین شاخصه های رشد و توسعه هر جامعه ای به شمار می آید. موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل اساسی برای نیل به توسعه پایدار محسوب شده و حکومت ها و دولتمردانی موفق قلمداد می شوند که بتوانند با اتخاذ سیاست های لازم و ارائه راهکارهای مناسب در ارتباط با جامعه به تولید و توسعه سرمایه اجتماعی بیشتر نائل شوند نیروی انسانی امروزه، به عنوان یک سرمایه مطرح می شود که قدرت باز تولید دارد. درحقیقت کیفیت یا قدرت مولده کار انسانی، در تمام کشورهای پیشرفته ودر حال توسعه سیستم تجهیز وبهسازی نیروی انسانی و حفظ و نگهداری آن به شکل جامع و پویا عمل می شود. بی تردید منابع انسانی در همه اعصار و قرون، مهمترین عامل دستیابی به توسعه بشمار میرفته و همواره بعنوان موتور توسعه مطرح شده است. در عصر حاضر نیز که بشر به پیشرفتهای فوق- العاده در زمینه علوم وتکنولوژی دست یافته، به رغم نقش تکنولوژی در تحقق توسعه اقتصادی و صنعتی، نه تنها از اهمیت منابع انسانی کاسته نشده بلکه توجه به موضوع منابع انسانی بعنوان خالق و بکار گیرنده فن آوری، ضرورتی روز افزون یافته است سرمایه اجتماعی، از آن جا که مکمل سایر منابعی است که تحت کنترل افراد و سازمان ها می باشند، منبع مهمی برای افراد و سازمان به شمار می رود. بسیاری از مطالعات به اثرات سرمایه اجتماعی در سطح یک شرکت یا صنعت بر عملکرد پرداخته اند.. مطالعات محدود انجام شده در این زمینه، نشان دهنده تأثیر سرمایه اجتماعی بر کارآیی و بهره وری نیروی انسانی است. این تأثیر از راههای مختلفی امکان پذیر است. هزینه های پایین تر تعاملات، نرخ پایین تر جابه جایی افراد، تسهیم دانش و نوآوری و بهبود کیفیت محصولات، از جمله مواردی است که تأثیر سرمایه اجتماعی بر بهره وری را نشان می دهند. . محقق بر این عقیده است که نیروی انسانی میتواند بعنوان یکی از مولفه های سرمایه اجتماعی در روند توسعه کشور نقش بسزایی داشته باشد. این تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی صورت گرفته و در جمع آوری مطالب از منابع کتابخانه ای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سرمایه انسانی ، منابع انسانی ، پیشرفت ، توسعه