تربیت معلم و سیاست گذاری در آموزش و پرورش

رشد و توسعه هر جامعه مستلزم پویایی نظام آموزشی آن جامعه است؛ و تحول درنظام آموزشی در گرو بهبود عملکرد معلمان می باشد. معلم به عنوان یکی از ارکان مهم تعلیم وتربیت در همه جوامع شناخته می شود. او مجری برنامه های آموزشی در مدارس و تربیت کننده نیروی انسانی مورد نیاز جامعه می باشد. به همین دلیل هر نوع پیشرفت مادی و معنوی جامعه وابسته به کیفیت کار معلمان آن جامعه است. معلم باید از نظر شخصیتی، علمی و اخلاقی سر آمد عصر خود بوده و همیشه در پی تقویت آنها باشد. با توجه به نقش و جایگاه معلم به خصوص در عصر کنونی لازم است معلمان از بین بهترین افراد تحصیلکرده انتخاب شوند و از آموزشهای لازم در امر تربیت همه جانبه دانش آموزان بر خوردار شوند؛ و نیز برای ارتقاء عملکرد معلمان، مسیولان ذیربط باید نیازهای مادی و معنوی آنها را درحد معقول تامین نمایند.این پژوهش با هدف بررسیتاثیر تعلیم معلمان در سیاست گذاری آموزش و پرورش صورت گرفته است.معلمان اعتقاد دارند که مشارکت دادن آنها در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها می تواند به ارتقای شان آنان در جامعه بینجامد، مشارکت آنها در تصمیم گیری های مربوط به آموزش و پرورش موجب می شود که آنان نسبت به هدف های نهایی تعلیم و تربیت احساس تعهد کرده و برای تحقق آن ها بکوشند. در چنین حالتی، نظام آموزشی در رسیدن به اهداف خود توفیق پیدا می کند و کارایی آن بیش تر می شود و در نتیجه، مردم به مفید بودن نظام آموزشی پی می برند و از عاملان این نظام یعنی معلمان قدردانی می کنند. رویکرد روانشناختی آموزش و پرورش هدایت رشد تدریجی و طبیعی تمام نیروها و تمام استعدادهای فردی است.و در آموزش و پرورش تحت عنوان سیستماتیک، منظم و هدفدار به منظور رشد استعدادها برای رسیدن به کمال مطلوب تعریف شده است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، معلمان ، سیاست گذاری ، تعلم و تربیت ، آموزش و پرورش