بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و نسبت های سودآوری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

عدم بازتاب ارزش سرمایه یای فکری در صورتهای مالی و گزارشهای مالی واحدیای تجاری یکی از بارزترین نقایص سیستم یای حسابداری سنتی به شمار می رود، در حالی که امروزه در صنایع دانش محور نقش سرمایه های فکری در ایجاد ارزش برای واحدهای تجاری، مؤثرتر از سرمایه های مالی است. در نتیجه سیستم حسابداری درخصوص یافتن راهکارهای مناسب جهت دستیابی به روش های مناسب ارزیابی سرمایه های فکری نقش ویژه ای برعهده دارد.این پژوهش به بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و نسبت های سودآوری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشند، که محقق با استفاده از روش حذف سیستماتیک تعداد 82 شرکت (410 مشاهده) را انتخاب نموده است. قلمرو زمانی تحقیق بین سال های 1385 الی 1389 و قلمرو مکانی آن بورس اوراق بهادار تهران می باشد. به منظور سنجش سرمایه فکری از ضریب ارزش افزوده سرمایه فکری (VAIC)، که پرکاربردترین شیوه سنجش سرمایه فکری است و پالیک آن را تدوین نموده، استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه یا از رگرسیون تک متغیره استفاده شده است. نتایج این پژوهش، حکایت از وجود رابطه معنادار بین سرمایه فکری (ارزش افزوده سرمایه فیزیکی، ارزش افزوده سرمایه انسانی و ارزش افزوده سرمایه ساختاری) با نسبت های سودآوری (بازده دارایی ها، بازده سرمایه گذاری و بازده فروش) بود. ولی بین سرمایه فکری بها بازده حقوق صاحبان سهام رابطه معنادار برقرار نگردید.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، ارزش افزوده سرمایه فیزیکی ، انسانی و ساختاری ، نسبت های سودآوری