بررسی رابطه بین توانمندی کارکنان و فرهنگ سازمانی (مطالعه ای موردی در دانشگاههای استان کرمانشاه)

در دنیای متحول، پیچیده و رقابتی امروز، فراهم نمودن مجموعه ای که بتواند سازمان موفق و کارآمدی را بوجود آورد عوامل متعددی را می طلبد؛ درمیان این عوامل توانمندی کارکنان یک سازمان و فرهنگ سازمانی حاکم بر آن از جایگاه ویژه ای برخوردار است. لذا هدف اصلی این پژوهش بررسی فرهنگ سازمانی حاکم، ارزیابی سطح توانمندی کارکنان و بررسی روابط ممکن بین توانمندی کارکنان و ابعاد فرهنگ سازمانی در دانشگاههای استان کرمانشاه می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات به منظور سنجش فرهنگ سازمانی پرسشنامه فرهنگ سوازمانی 43 سؤالی هافستد(1990) و برای سنجش توانمندی از پرسشنامه 12 سؤالی توانمندی اسپریتزر (1996) استفاده شده است. پایانی پرسشنامه فرهنگ سازمانی 772 /. و پایایی پرسشنامه سنجش توانمندی 0/862 به دست آمدو چون آلفای کرونباخ هور دو پرسشنامه بیش از 0/7 می باشند بنابراین هردو پرسشنامه از پایایی لازم برخورداربودند. حجم جامعه آماری مورد نظر 155 نفر می باشد. براساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین آنها 70 نمونه آماری انتخاب گردید که به منظور اطمینان بیشتر از تکمیل و جمع آوری پرسشنامه ها نمونه آماری بزرگتر در نظر گرفته شد که در نهایت 82 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید. فرضیات تحقیق با انجام آزمون همبستگی اسپیرمن به بوته آزمون قرارداده شدند و رابطه معنی دار و مثبت آن ها در مجموع به اثبات رسید، به این معنی که بین توانمندی کارکنان با مؤلفه های فرایندگرایی در مقابل نتیجه گرایی و کنترل سهل و آسان در مقابل کنترل سخت ارتباط معنی داری وجود دارد و سایر ابعاد فرهنگ سازمانی با توانمندی کارکنان رابطه معنی داری وجود ندارند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، توانمندی کارکنان ، نتیجه گرایی ، نظام باز