بررسی علل عدم رغبت اعضای هیات علمی دانشگاه ها به انجام فعالیت های تحقیقاتی

یکی از وظایف اصلی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها انجام فعالیت های تحقیقاتی است که باید بیش از 50 % فعالیت های آنها را پوشش دهد. اما در عمل چنین نیست و اعضای هیئت علمی بیشتر وقت خود را صرف آموزش می نمایند. این تحقیق در پی جواب دادن به این سوال اساسی است که چرا اعضای هیئت علمی رغبت کافی برای انجام فعالیت های پژوهشی ندارند وبیشتر برروی آموزش تمرکز دارند. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی تمام وقت دانشکده های علوم انسانی، مدیریت و حسابداری، تربیت معلم دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب است. روش نمونه گیری برای اعضای هیئت علمی بصورت نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آماراستنباطی (آزمون T و آنالیز واریانس) استفاده شده است. نتا یج بدست آمده نشان می دهد که عدم تامین نیازهای غیر مادی (معنوی) مانند عدم تشویق و حمایت های معنوی مناسب از محقق، عدم استفاده از دستاوردهای علمی و پژوهشی انجام شده در تصمیم گیری های اجرایی، فقدان زمینه فرهنگی مناسب برای تحقیقات و احترام به محقق، از عوامل اصلی هستند که باعث عدم تمایل اعضای هیات علمی به انجام تحقیقات علمی شده است.

کلیدواژه ها:

اعضای هیات علمی ، عدم رغبت ، پژوهش ، نیازهای مادی ، نیازهای غیر مادی