بررسی رابطه بین ذهنیت فلسفی و روش تدریس معلمان منطقه ی آذرشهر (سال تحصیلی 91- 90)

هدف عمده ی پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین ذهنیت فلسفی و روش تدریس معلم های منطقه ی آذرشهر می باشد. متغیرهای تأثیرگذار در این تحقیق عبارتند از ذهنیت فلسفی جامعیت انعطاف پذیری تعمق و روش تدریس هستند. داده های مورد نیاز در این تحقیق از طریق پرسشنامه ذهنیت فلسفی مدل اسمیت ، پرسشنامه روش های تدریس و پرسشنامه کیو ( که به بررسی ذهنیت افراد می پردازد )جمع آوری شده است. در واقع با استفاده از این پرسشنامه ها به پیوند بین روش های کمی و کیفی در تحقیق حاضر پرداخته شده است.با توجه به ماهیت موضوع از روش تحقیق پیمایشی از نوع همبستگی و هم از روش تحقیق اسنادی استفاده شده است. نمونه آماری طبق نمونه گیری تصادفی ساده از بین معلمان شهرستان آذرشهر می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و توسط نرم افزار SPSS صورت گرفت.نتایج تحقیق براساس فرضیه ها و اهداف متصور از آنها و ثابت نگهداشتن الگوهای روش های تدریس که به 4 خانواده ی اجتماعی ، انفرادی، رفتاری و اطلاعات پردازی تقسیم بندی می شوند و بررسی هر یک از ابعاد ذهنیت فلسفی فلسفی شامل جامعیت ، تعمق و انعطاف پذیری بر روی آنها صورت گرفته است که در نهایت نشان از همبستگی معنی دار بین ذهنیت فلسفی و روش های تدریس الگوهای 4 گانه دارد.به عبارتی بین 4 الگوی روشهای تدریس اجتماعی، انفرادی، رفتاری و اطلاعات پردازی با ذهنیت فلسفی معلمان رابطه معنی داری بدست آمد.

کلیدواژه ها:

ذهنیت فلسفی ، جامعیت ، انعطاف پذیری ، تعمق ، روش تدری