بررسی رابطه بین هوش هیجانی و رضایت شغلی کارکنان پیام نور واحد اردبیل

یکی از شاخصه هایی که در ایجاد ارتباطات موثر بین مدیر و کارکنان بسیار پراهمیت است مقوله هوش هیجانی می باشد. هوش هیجانی در حقیقت یک عامل اصلی است که تفاوت بین مدیران بسیار موفق و آنهایی که موفقیت کمتری دارند را تعیین میکند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مولفه های آن (خودآگاهی و خودانگیزی و خودکنترلی، همدلی، مهارت اجتماعی) با رضایت شغلی در کارکنان دانشگاه پیام نور واحد اردبیل است. در تحقیق حاضر از روش توصیفی در شاخه پیمایشی استفاده شده است. این تحقیق براساس طرح تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی با تأکید بر همبستگی و براساس هدف از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان رسمی دانشگاه پیام نور واحد اردبیل به تعداد 30 نفر است. که تمام 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنین روش گردآوری اطلاعات میدانی و به وسیله پرسشنامه می باشد. در این تحقیق با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، توزیع هر یک از متغیرها تشریح می شود، سپس با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نسبت به آزمون فرضیه ها اقدام می شود. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که بین هوش هیجانی و رضایت شغلی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. و همچنین نتایج نشان داد بین مولفه های خودآگاهی و رضایت شغلی، خودکنترلی و رضایت شغلی، همدلی و رضایت شغلی، و مهارت اجتماعی و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خود آگاهی ، خود انگیزی ، خودکنترلی ، مهارت اجتماعی ، رضایت شغلی