بررسی عوامل مؤثر در توسعه آموزش کارآفرینی در مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی ایران از دیدگاه دانشجویان

هدف این تحقیق بررسی عوامل مؤثر در توسعه آموزش کارآفرینی در مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی ایران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل 19255 نفر از دانشجویان مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی 30 استان کشور می باشند که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برای دانشجویان 355 نفر محاسبه گردید. پژوهش حاضر از نظر کنترل متغیرها، از نوع توصیفی و همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام شده است. ابزار این تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن به وسیله اساتید راهنماء، مشاور، برخی از اساتید ، کارشناسان و صاحبنظران مراکز آموزش علمی کاربردیکشاورزی مورد تأیید قرار گرفت. اعتبار ابزار پژوهش نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام گرفت که این ضریب برای بخشهای مختلف پرسشنامه مربوط به دانشجویان بیشتر از 0/77 به دست آمد که میتوان اظهار کرد که ضریب مذکور در دامنه میزان اعتبار قابل قبول و مطلوب میباشند. نتایج حاصل از همبستگی کندال و اسپیرمن نشان داده است که بین متغیرهای توانایی فعلی آموزشگران در زمینه آموزش کارآفرینی، آشنایی آموزشگران با مواد و روشهای آموزش کارآفرینی، عوامل مدیریتی، عوامل فنی، عوامل اقتصادی، عوامل قانونی، سواد پدر و مادر با توسعه آموزشکارآفرینی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با مقایسه میانگین گروهها مشخص گردید که بین دیدگاه دانشجویان استان های مختلف در خصوص ضرورت آموزش مهارتهای مدیریتی اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون ترتیبی لجستیک مبین این بوده است که متغیرهای عوامل مدیریتی و عوامل اقتصادی در سطح معنی داری 0/01 و متغیرهای توانایی فعلی آموزشگران، میزان توجه به رویکردهای آموزشی در آموزش کارآفرینی، عوامل فنی و عوامل قانونی در سطح 0/05 اثرات معنی داری بر توسعه آموزش کارآفرینی میگذارند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، آموزش کارآفرینی ، آموزش علمی کاربردی