بررسی رابطه ی بین وجوه هفت گانه ی عدالت سازمانی و ابعاد سه گانه ساختاری سازمان در سطح سازمان های دولتی شهر اصفهان

از آنجا که مبحث عدالت یکی از کلیدی ترین عناصر موفقیت و رشد سازمان محسوب میگردد، عدم توجه به آن چالشهایی را به دنبال دارد که تحقق اهداف فردی و سازمانی را دشوار می سازد. در این تحقیق ضمن مروری بر دیدگاه های مختلف در باب عدالت و شناسایی موانع تحقق عدالت سازمانی، رابطه ی بین وجوه هفت گانه عدالت سازمانی و ابعاد ساختاری سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا از نوع توصیفی - همبستگی است و جامعه ی آماری مورد بررسی شامل 1400 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شهر اصفهان در سال 1392 میباشد که با بهره گیری از جدول مورگان تعداد 302 نفر به عنوان نمونه تعیین و به صورت تصادفی انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه محقق ساخته می باشد که بعد از برآورد اعتبار و پایایی در بین پاسخگویان توزیع گردیده و با استفاده از نرم افزار spss محاسبه و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفته است. نتایج آزمون فرضیات بیانگرآن است که بین ابعاد هفتگانه عدالت سازمانی (رویه ای، مراوده ای، توزیعی، اطلاعاتی، زبان شناختی، احساسی، مشاهده ای) و ابعاد سه گانه ساختاری سازمان (رسمیت، تمرکز، پیچیدگی) رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد. در پایان، نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفته و پیشنهادهای لازم ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، ساختار سازمانی ، سازمان های دولتی ، رسمیت ، تمرکز ، پیچیدگی