انتخاب و طراحی محصول با استفاده از QFD فازی و رویکردهای MCDM فازی(مطالعه موردی در شرکت فولاد اکسین خوزستان)

گسترش عملکرد کیفیت (QFD)، یکی از فنون مدیریت برای به کارگیری مرحله به مرحله ندای مشتریان و همچنین یکی از ابزارهای مفید و تحلیلی در طراحی، توسعه و انتخاب محصولات یک کارخانه است. به موازات کاربرد این تکنیک طیف گستردهای از تلاشهای پژوهشی معطوف به بهبود و تکمیل آن شده است. جهت مرتفع نمودن عدم قطعیت یا عدم دقت در QFD، محققان زیادی از تئوری مجموعه های فازی برای این مفهوم استفاده کرده اند و مدلهای FQFD متعددی را طراحی نموده اند. در این پژوهش سعی بر آن است مدلی ترکیبی از FQFD و FMCDM برای انتخاب محصول در صنعت فولاد طراحی و استفاده گردد. در فاز اول این تحقیق رویکرد FQFD مورد استفاده بوده است که ابتدا نیازمندیهای مشتریان با استفاده از FAHP وزن دهی شده اند و ماتریس خانه کیفیت با توجه به مقایسه با رقبا و جایگاه بازار ترسیم گردیده است و در نهایت اولویت بندی مشخصه های مهندسی محصول انجام شده است. در فاز دوم با ترسیم ماتریس تصمیم براساس نمونه محصول و مشخصه های فنی آن و استفاده از برنامه ریزی خطی فازی بهترین نمونه محصول انتخاب شده است. هدف از این تحقیق طراحی مدلی جهت تصمیم گیری مناسب در انتخاب محصول در راستای ارتقاء سطح رضایتمندی مشتری از خواسته ها و نیازمندیهایشان میباشد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره فازی ، FAHP ، برنامه ریزی خطی فازی ، FQFD