برنامه توسعه چه مشخص های دارد؟ آیا لایحه پیشنهادی دولت برای برنامه پنجم از چنین شاخص هایی برخوردار است؟

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بزرگ ترین سند دائمی نظام است که ایده تدوین آن توسط امام خمینی (ره) قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند سال ۱۳۵۷ مطرح شد . پس ازپیروزی انقلاب، قانون اساسی در دوازده فصل که مشتمل بر ۱۷۵ اصل است، در ۲۴ آبان ماه ۱۳۵۸ به تصویب نهایی رسید. فصل چهارم این قانون به اقتصاد و امور مالی اختصاص دارد. در صدر اصل ۴۳ قانون اساسی که از جمله زیرمجموعه های فصل چهارم است ، به اهدافی چون تأمین استقلال اقتصادی جامعه، ریشه کن کردن فقر و محرومیت، برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد با حفظ آزادگی او اشاره شده است و به منظور دستیابی به این اهداف در ادامه این اصل، بندهایی ذکر شده است که اقتصاد کشور باید براساس آن ضوابط استوار باشد. این ضوابط شامل تأمین نیازهای اساسی، تأمین شرایط ب ه منظور دستیابی به اشتغال کامل و ... است. ٢ همچنین ذکر شده است که این اقدامات باید با رعایت ضرورت های حاکم بر برنامه ریزی عمومی اقتصاد کشور در هریک از مراحل رشد صورت گیرد. بر این اساس، برنامه های توسعه یا هر نامی بخواهد به همراه داشته باشد باید در جهت تأمین اهداف اسناد دائمی کشور، از جمله قانون اساسی و دیگر اسناد دائمی کشور باشد .بدین منظور در این مقاله به دنبال آن هستیم که روشن کنیم برنامه ریزی باید چه چارچوبی داشته باشد، آیا برنامه های پشت سر گذاشته شده در کشور از چنین الگویی تبعیت کرده اند؟ و لایحه پیشنهادی دولت -لایحه برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران 1389-1393 از چنین الگوهایی تبعیت می کند؟