ارتقای سطح تعاملات اجتماعی در قالب طراحی مراکز فرهنگی- هنری(مطالعه موردی: مرکز احیای هنرهای بومی و سنتی)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 482

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENAUI01_098

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

چکیده مقاله:

صنایع دستی به عنوان زیر مجموعه ای وسیع از هنرهای سنتی ایران از گذشته تا کنون از جایگاه ویژه و والایی در فرهنگ بومی، معنوی کشورمان داشته است. مرکز احیای هنرهای سنتی و بومی مکانی است که در آن سنت ها و آداب و رسوم شهر و اقلیم ها تداوم یافته و با دنیای مدرن امروز تلفیق گشته و سنت و مدرنیته در کنار یکدیگر قرار می گیرند. ایجاد فضای گرم و صمیمی تا یادآور روزگاری باشد که گذشتگان ما در کنار هم قصه ها و حکایت ها و اشعاری را به زبان میآوردند. طراحی این مرکز به صورت مجموعه ای از یک بنای اصلی در مرکز که شامل غرفه ها و بخشهای مختلف جهت برگزاری نمایشگاه و جشنواره ها برای بازدید عموم مردم و همچنین بخشهای مختلف خدماتی و رفاهی در بیرامون آن میباشد. هدف کلی گردهم آوردن افراد جامعه در کنار یکدیگر و تقویت روابط اجتماعی در یک مرکز فرهنگی و هنری است که این تنها از طریق بازشناسی مفاهیم و عوامل تاثیرگذار در زمینه شناخت و فهم مکان و فضای جمعی شهری امکان پذیر است. یافته های پژوهش نشان می دهد که این مرکز در حوزه ی فرهنگی و هنری انتقال دهنده فرهنگ، هنر و تمدن، میراث کهن و هویت فرهنگی بوده و در حوزه اجتماعی و اقتصادی نیز منجر به ایجاد اشتغال افزایش رفاه اجتماعی و افزایش تعاملات اجتماعی و کاهش ناهنجاری ها در سطح منطقه میشود. نتایج بیانگر این است که ایجاد مجموعه ای به نام مرکز احیای هنرهای سنتی و بومی در زمینه هنرهای سنتی و صنایع دستی می تواند سبب ارتقای سطح تعاملات اجتماعی مخاطبین گردد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عاطفه اسلامی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

جمشید میرهادی

دکترای معماری، استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس