بررسی اثربخشی آموزش فعال فناورانه فیزیک برنگرش نسبت به مدرسه و انگیزه تحصیلی دردانش آموزان متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش فعال فناورانه آموزش درس فیزیک درنگرش نسبت به مدرسه و انگیزه تحصیلی دانش آموزان اول متوسطه می باشد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان سال اول متوسطه شهر بوشهر که برابر با2356 نفر میباشدتشکیل میدهند. حجم نمونه این پژوهش شامل 42 نفر (21 نفر گروه فعال فناورانه و 21 نفر گروه سنتی) از دانش آموزان سال اول متوسطه شهر بوشهر می باشد که از طریق نمونه گیری تصادفی در دسترس بدست آمده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه های نگرش به مدرسه کوچ وسیگل (2003 (و انگیزه تحصیلی هارتر (1981 (می باشد.یک گروه تحت آموزش روش فعال فناورانه و یک گروه بدون آموزش رسانه های الکترونیکی قرار گرفت. داده ها با استفاده ازبسته ی نرم افزارکامپیوتری معروف به (19-SPSS ( در محیط ویندوز تحلیل شددربخش توصیفی از جداول فراوانی، میانگین، انحراف معیار و نموداراستفادهشده است و در بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است.مقایسه بین گروهها نشان میدهد که بین گروه فعال فناورانه و گروه روش سنتی از لحاظ انگیزه تحصیلی در سطح 005/0 < P تفاوت معنیدار وجود دارد. مقایسه بین گروهها نشان میدهد که بین گروه فعال فناورانه و گروه روش سنتی از لحاظ نگرش به مدرسه در سطح 001/0 < P تفاوت معنیدار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روش فعال فناورانه ، روش سنتی ، نگرش نسبت به مدرسه ، انگیزه تحصیلی ، درس فیزیک