ارایه راه حلی جهت کاهش مسیریابی انتشار تاثیر در زیر شبکه های فعال در یک شبکه اجتماعی

شبکه اجتماعی دارای ساختاری مبتنی بر گره هایی (عموما فردی یا سازمانی) بوده که توسط یک یا چند نوع وابستگی خاص مانند ایده ها ، تبادلات مالی، لینک های وب و غیره متصل می شوند. تحلیل شبکه های اجتماعی روابط اجتماعی را با اصطلاحات راس و یال می نگرد. راس ها بازیگران فردی درون شبکه ها و یال ها روابط میان این بازیگران هستند. ما انتشار تاثیر را با رویکرد مرکزیت درجه با نفوذ از گره های فعال به سایر گره های یک شبکه بعنوان یک زیر شبکه در نظر می گیریم هدف ما کاهش مسیر انتشار تاثیر برمبنای انتخاب کمینه گره های فعال و موثر از آن زیر شبکه ها به منظور کم کردن هزینه هایی مانند بازاریابی می باشد. بهترین الگوریتم اکتشافی تضمین می کند که با حداکثر 63٪ از انتخاب از آن گره ها می توان به کل گره ها ی یک شبکه نفوذ کرد . با فرض بک گراف همبند ما از مفهوم پوشش راسی جهت یافتن گره با نفوذ استفاده نموده ایم . هدف ما یافتن کمینه پیوند میان گره های فعال در یک مسیرگراف همبند بعنوان کمینه مسیر انتشار تاثیر می باشد . آزمایش انجام شده برروی سه داده آزمایشگاهی نشان می دهد که راه حل پیشنهادی بهینه عمل نموده است.

کلیدواژه ها:

شبکه اجتماعی ، گره های فعال ، انتشار تاثیر ، پوشش راسی