سنجش و رتبه بندی موانه پیشرفت در طرح های انبوه سازی مسکن با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره Topsis

انبوه سازی از جمله روش ها ، برنامه ها و سیاست هایی است که در فرایند ساخت و ساز واحد های مسکونی به زور کلی تولید مسکن از ارزش و جنبه های مثبت فرواوانی برخوردار است اما این مهم اگر بدون مطالعهجدی صورت گیرد می توان مشکلات زیادی از لحاظ کالبدی و اجتماعی بوجود آورد با افزایش روز افزون جمعیت شهر نشین ها به تدریج بناها به دلیل کمبود زمین ، منافع اقتصادی، تغییر در الگوهای سکونتی مردمساخت مسکن به شیوه های امروزی به عبارتی انبوه سازی سوق داده شده است (معتمدی 1381 ). در این مقاله هدف شناسایی مهم ترین موانع در پیشرفت طرح های انبوه سازی مسکن در استان یزد، طرح ریزی و انجام شد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی از نوع همبستگی بوده، و روش جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی بود. جامعه آمارى پژوهش شامل کلیه ذینفعان پروژه های ساختمانی استان یزد می باشد. نمونه تحقیق حاضر 65 نفر از ذینفعان به روش نمونه گیری لایه ای غیر نسبی با استفاده از جدول مورگان انتخاب شد. پایایى پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با 0/85 درصد مورد تایید قرار گرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموکروف- اسمیرنوف و ضریب چولگی و کشیدگی و آزمون تی تک نمونه ای استفاده شده است و روش هاى آمارى به کار گرفته شده در این پژوهش از طریق نرم افزار smartpls و SPSS بود. نتایج نشان دادند که چهارده مانع برای پیشرفت طرح های انبوه سازی مسکن در نظر گرفته شد. براساس نتایج تحلیل عاملی تاییدی، موانع در پیشرفت طرحهای انبوه سازی مسکن رتبه بندی شده است.

کلیدواژه ها:

انبوه سازی ، مدیریت ریسک ، موانع دولتی ، اقتصادی ، اداری_ قانونی ، ساختاری ، سیاسی