بررسی اجزای باغ سازی در خاورمیانه و آسیای شرقی به صورت تطبیقی (مطالعه موردی باغ ایرانی و هندی)

باغ ایرانی در تاریخ ھنر باغ سازی جھان با سبک و ھویت خاص خود شناخته می شود که از 2500 سال پیش تا حداقل اوایل قاجار پایدار باقی مانده است و علی رغم تغییر شرایط زندگی،ھمواره مستمر بوده،در برابر تمام جوم ھا و اغتشاش ھای سیاسی پایدار مانده و تبدیل به سنت شده است. این سنت به اندازه کافی قوی بود تا در سرزمین ھای دور دست، برای نمونه برداری از این مکتب الھام بخش باشد. از جمله این سرزمین ھا، هندوستان بود. به این علت در این مقاله سعی شد که با دیدی تطبیقی به مقایسه بین باغ ھای ایرانی و ھندی پرداخته شود تا نحوه ی الگو برداری و تفاوت ھایی که باغ ھای ھندی در طول تاریخ با مرجع خود یعنی باغ ایرانی پیدا کرده است، مشخص شود. روش به کار برده شده در این تحقیق روش تطبیقی و مبتنی بر نگاھی توصیفی-تحلیلی بر اساس مطالعات کتابخانه ای می باشد. در این راستا ابتدا کلیاتی راجع به معماری و باغ سازی گورکانیان بیان می شود، سپس در شش نمونه موردی (باغ ھای شازده ماھان، باغ فین کاشان و باغ قدمگاه نیشابور در ایران و شالیمار لاھور و کشمیر تاج محل در ھند) الگو ھای مرجع ساخت باغ ایرانی مورد قیاس قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

گورکانیان ، باغ ایرانی ، باغ های هندی ، اقلیم ، فرهنگ مغولی