بررسی نقش گردشگری شهری در توسعه پایدار

در سال های اخیر مفهوم توسعه پایدار مورد تاکید و توجه صاحبنظران و مسییولین قرار گرفته است زیرا این مفهوم بر حفظ استانداردهای سطح زندگی آینده است نسبت به آنچه که تا امروز از آن برخورداریم.بر اساس گزارش یونسکو در سال 2007 ، ایران جز پنج کشور برتر از نظر میراث فرهنگی و جز ده کشور اول در زمینه پتانسیل جذب گردشگر بین المللی در جهان می باشد. از طرفی گردشگری شهری عاملی بسیار مهم در توسعه شهرها محسوب می شود، زیرا نیروی زیادی برای جذب گردشگران دارد. گردشگری شهری، در سالهای اخیر به دلیل مشکلات روحی حاصل از زندگی شهری، اهمیت یافته است. توریسم به یکی از بخشهای اثرگذار بر کاربری زمینهای شهری تبدیل شده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات مثبت و منفی گردشگری شهری در توسعه پایدار شهری به روش کیفی اسنادی و کتابخانه ای(مطالعه کتب و مجله و مقالات مرتبط با موضوع و ...) که از داده های ثانویه استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که قدمت و تمدن ایرانی، اکوتوریسم مناسب و منحصر به فرد، وجود فرقه ها و مذاهب مختلف و هزینه های کم گردشگری در ایران از مهمترین فرصتها و پتانسیل های گردشگری در این کشور می باشد. ایران مانند بسیاری از کشورهای درحال توسعه دیگر، با معضلات شدید اقتصادی،سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مثل نرخ بالای بیکاری، رشد سریع در سن کار جمعیت، تورم و غیره مواجه است.توسعه صنعت گردشگری باتوجه به مزیت های مناسبی که در زمینه های اقتصادی، رونق کسب و کار، ایجاد اشتغال، بهبود وضعیت زندگی، ارتقاء انسجام اجتماعی و اشتراک فرهنگی دارد، می تواند به کاهش معضلات شدید اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کمک کند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری شهری ، توسعه شهر ، توسعه پایدار