نمادگرایی در هنر اسلامی با توجه به آرای سنت گرایان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 871

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENGIN01_172

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

سنت گرایان ادعا می کنند که در تعریف آنان سنت مجموعهی حقایق و اصولی است ثابت و قابل انتقال، که دچار کهنگی و تغییر و تحول نمیشود، این مجموعه اصول داری منشایی الهی است که بر بشر وحی و الهام شده و تمامی شیون و امور زندگی انسان را با حقیقت الهی در پیوند قرار میدهد. در این مقاله با مطالعه اسناد و مدارک موجود و به روش کتابخانه به بررسی آرای سنت گرایان در هنر اسلامی پرداخته و به شرح مفهوم نماد از نگاه آنان در این هنر میپردازد. سنت گرایان نمادها را زبان سنت میدانند و به این باور هستند که استفاده از نمادها بهترین راه تبیین حقایق باطنی و عمیق آموزه های عرفانی و متافیزیکی است. دلیل گرایش آنان به تفسیری نمادین از دین و هنر، توجه آنها به متون عرفانیست، در نزد آنان معانی مختلف یک رمز حاکی از سطوح مختلف واقعیت است، ممکن است معانی گاهی متناقض به نظر آیند اما در باطن به هم پیوسته و مرتبت هستند و مفهومی مشترک را میرسانند. در هنر اسلامی نمادها به فراسوی خود می پردازند و سعی در اشاره به واقعیتی فراتر از گسترهی مادی و زمینی دارند.

نویسندگان

رضا برومندفرد

دانشجوی دکتری تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

محمدرضا شریف زاده

دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی