طراحی فرودگاه با رویکرد اکوتک جهت بهینه سازی مصرف انرژی

با افزایش روز افزون تعداد ابرسازه ها و پیشرفت سطح زندگی و انتظارات مردم، تاثیر ساختمان ها و پیامدهای ساخت و کاربری آن ها، هر روز بر محیط زیست و زندگی مردم بیشتر و محسوس تر گردیده است. فرودگاه از جمله ابرسازه هایی است که از یک سو مصرف کننده حجم زیادی از منابع بوده است و از سوی دیگر کاربردی حیاتی در روند مدرنیزه شدن جوامع دارد. افزایش جمعیت و مصرف روزافزون سوخت های فسیلی موجب کاهش منابع این انرژی ها و در نتیجه بوجود آمدن نهضت و مفهومی جدید به نام توسعه پایدار در دنیای امروز شد. هدف از معماری پایدار، طراحی ساختمان هایی پایدار با کمترین آسیب بر روی محیط از نظر انرژی و بهره برداری از منابع طبیعی است. هدف از این پژوهش ارایه کاربرد اصول انرژی پایدار جهت طراحی فرودگاهی با نگرش معماری اکوتک جهت استفاده از انرژی های پایدار و تکنولوژی های نوین به منظور کاهش مصرف سوخت های فسیلی و استفاده بهینه از نور خورشید در تامین انرژی مورد نیاز ترمینال فرودگاه بوده است. به همین منظور بررسی و نمایش میزان اهمیت و تاثیرگذاری تعامل انرژی و معماری فرودگاه با استفاده از مصالح و ساختار فناوری های خاص و منحصر به فرد، از مولفه های اصلی نگارنده می باشد.

کلیدواژه ها:

فرودگاه ، معماری پایدار ، انرژی پایدار ، بهینه سازی