نقش آمایش سرزمین در توسعه گردشگری پایدار(مطالعه موردی: استان البرز)

امروزه در علم معماری و شهرسازی شهر ها دارای پیچیدگی های مختلفی گشته اند که می بایست به تدابیر علمی مناسب و شهرسازانه با توجه به استاندارد های موجود در خصوص بهبود کمی و کیفی شهرها در سطح والایی اقدام نمود، یکی از مهمترین عوامل در بهبود استاندارد های شهری آمایش سرزمین و سازمان فضایی شهری و یکی از قدرتمند ترین صنایع در ارتقا کیفی شهرها صنعت گردشگری می باشد، هدف از این پژوهش بررسی و تدقیق نقش آمایش با گردشگری پایدار شهری می باشد تا بتوان با استفاده از سازمان فضایی و آمایش سرزمین به استاندارد های گردشگری پایدار در استان البرز دست یافت، در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای متشکل از پاسخ کارشناسان و اساتید ذی ربط در خصوص گردشگری و مسئله آمایش سرزمین استفاده شده و اطلاعات بدست آمده توسط روش تحلیل همبستگی دو متغیره و دو معیاره اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است که با توجه به شاخص های بیان شده اعم از: زیر ساخت های مناسب، تجهیزات ارتباطی و محیطی، نیروی متخصص و آموزش دیده، آموزش جوامع محلی، منطقه بندی فضاهای مورد آمایش، الگوی برنامه ریزی کالبدی، حمایت مسئولان در جهت اشتغال زایی، مدیریت و برنامه ریزی صحیح، این نتیجه حاصل گشته که استان البرز بطور کلی از نظر پتانسیل گردشگری در سطح خوبی قرار دارد اما از نظر استاندارد های برنامه های آمایش سرزمین و تاثیر آن بر گردشگری پایدار دارای جایگاه مطلوبی نیست که می توان با پیاده سازی و ارتقای شاخص های مذکور به این صنعت مهم در سایه مقوله مهم آمایش سرزمین دست یافت.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، توسعه ، صنعت گردشگری ، گردشگری پایدار ، استان البرز. ×