نقش مدیریت دانش در نوآوری و عملکرد سازمان ها

امروزه اطلاعات رکن اصلی هر سازمان و جامعه محسوب میشود. از آنجا که به روز بودن و دسترسی به موقه به اطلاعات دو ویزگی بسیار مهم در استفاده از اطلاعات است. در محیط پویا و رقابتی امروز، سازمان ها به شدت به افزایش توانمندی های نوآوری خود نیاز دارند و این مهم تنها در سایه توجه به منبع ارزشمند دانش و قابلیت خلق و به کارگیری آن حاصل میگردد. عملکرد و نوآوری سازمانی بدون وجود مدیریت مشارکتی و پویا ظهور پیدا نخواهد کرد و به همین دلیل نفس وجود مدیریت دانش، اهمیت خیلی زیادی برای سازمان ها پیدا کرده است. امروزه سازما ن ها دریافته اند که هیچ سرمایه ای به اندازه دانش نمی تواند آن ها را در دنیای رقابتی مطلوب قرار دهد. لذا بیش از هر عامل دیگری کارکنان سازمان به عنوان صاحبان دانش و مهم ترین سرمایه های سازمان مورد توجه قرار گرفته اند و مدیریت دانش به عنوان ابزاری که می تواند دانش موجود را گردآوری و نظم و پویایی بخشیده و در کل سازمان اشاعه دهد، اهمیت یافته است. اما مهم تاثیرگذاری و تاثیرپذیری ابعاد دیگر با مدیریت دانش میباشد. این مقاله به بررسی و نقش مدیریت دانش در عملکرد و نوآوری سازمان ها با روش مطالعه کتابخانه ای و بررسی مطالعات انجام شده معتبر در این زمینه پرداخته است. نتایج نشان میدهد مدیریت دانشو مولفه های آن شامل خلق، کسب، ثبت، انتقال و کاربرد دانش از اثر مثبت و معنی داری بر عملکرد و نوآوری سازمانی برخوردار هستند. همچنین، مدیریت دانش میتواند زمینه یادگیری کارآمدتر و موثرتر دانش و اطلاعات جدید و در نتیجه توانمندسازی و توسعه حرفه ای کارکنان را فراهم نماید تا آنها بتوانند وظایف کاری خود را به شکل اثربخش تری انجام دهند که این موضوع نیز به نوبه خود افزایش عملکرد سازمانی را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، عملکرد سازمانی ، نوآوری ، دانش