بررسی لایحه حقوق کودک و نوجوان در قوانین جزایی ایران

امروزه یکی از مشکلات اساسی کشورهای مختلف، بزهکاری اطفال و نوجوانان می باشد با رشد جرایم ارتکابی توسط اطفال و نوجوانان توجه جامعه جهانی نسبت به این موضوع جلب شده و چگونگی آن را به شکل تصویب کنوانسیون ها، اعلامیه ها و قطعنامه ها ملاحظه نمائیم. وجود ابهامات بسیار در خصوص مفهوم بلوغ و مطابق نبودن اماره قانونی بلوغ با واقعیات و نیز توصیه های مجامع حقوق بشری، قانونگذاران را در جهت تدوین لایحه ای تحت عنوان لایحه حقوق کودک و نوجوان وا داشت. در این تحقیق پیشینه موضوع میزان تطابق مفاد لایحه با پیمان نامه حقوق کودک، رهنمودهای ریاض و مقررات پکن، جایگزین های زندان از قبیل کارهای عام المنفعه، حبس در خانه، تعویق صدور حکم، تعلیق تعقیب، میانجیگری کیفری، حذف عام جنسیت در تعیین سن مسئولیت کیفری، لایحه و رویکرد آن به عدالت ترمیمی، پیش بینی مسئولیت تدریجی برای اطفال و نوجوانان، حذف شلاق، زندان و کیفر سالب حیات در خصوص افراد زیر 18 سال، حضور مشاور در جلسه رسیدگی، تشکیل پرونده شخصیت و پلیس ویژه اطفال و نوجوانان مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، در مقباد ایرادات و نقایض لایحه همچون پیش بینی نکردن مروز خاص اطفال و نوجوان، تعلیق مراقبتی، حضور هیات منصفه در جلسات رسیدگی و مبنا قرار ندادن اقامتگاه طفل به عنوان شاخص صلاحیت محلی مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

کودک و نوجوان ، قوانین کیفری ، قوانین فقهی ، لایحه دفاع از حقوق کودک