دانشگاه کارآفرین یا دانشگاه دانش آفرین؟

صاحب نظران توسعه معتقدند توسعه در مفهوم کلی شامل توسعه ملی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و صنعتی می باشد و نیل به اسن هدف بدون در نظر گرفتن توسعه تکنولوژیک و توسعه صنعتی به عنوان محور اصلی راه به جایی نخواهد برد توسعه صنعتی بدون دستیابی به فناوری صنعتی و همگامی با تحولات علمی و فن آوری روز مفهومی ندارد. بابررسی نظریات توسعه صنعتی در می یابیم که جدیدترین و موثرترین آنها بر توسعه مبتنی بر علم و نوآوری تاکید دارند و بارزترین آنها می تواند دانشگاه ها و مراکز کارآفرینی و تحقیقاتی باشند که امروزه به نام دانشگاه های کارآفرین شناخته می شوند که با مدیریت دانش در دنشگاه ها ایجاد ساختار لازم و اقدامات موثر که نتیجه آن افزایش همکاری و بهبود بهره وری و به فعلیت رساندن نوآوری و کارآفرینی می باشد. تجربه کشورهای توسعه یافته نشان داده است که صنعت محور توسعه بوده و برای توسعه صنعتی ، باید از علم و تکنولوژی استفاده کرد، بطوری که در آن نوآوری و کارآفرینی و افزایش همکاری وجود داشته باشد و تحقق این امر با تغییر وظایف و اهداف دانشگاه های کشور و نگرش نو به آموزش و تبدیل به یک دانشگاه نوآور و فن آفرین، یا کارآفرین امکان پذیر است. این پژوهش از نوع توصیفی است، که در آن از منابع کتابخانه ای برای حمع آوری و تحلیل اطلاعات و یافته ها استفاده شده است، نتایج حاکی از آن است که رویکرد دانشگاه های کشور باید به سویی رود که کارآفرینی در کنار تولید دانش در آن موج بزند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، مدیریت دانش ، دانشگاه کارآفرین