بررسی روابط متقابل کارآفرینی ، بازارگرایی و یادگیری گرایی و نقش این عوامل برروی نوآوری و ارزش مشتری

کارآفرینی به عنوان یک پدیده نوین در اقتصاد نقش موثری را د رتوسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا می کند. بنابراین در یک گسته وسیع کارآفرینی؛ در یک تعامل چند سویه با یادگیری گرایی و جهت گیری بازار نقش تعیین کننده ای را در ایجاد سازمانی نوآور و ارزش آفرین برای مشتریان ایفا میکند. مقاله حاضر کارآفرینی ا به مثابه استراتژی مناسب برای خلق ارزش مشتری و نوآوری د رنظر می گیرد و معتقد است کارآفرینی رابطه ای متقابل با بازارگرایی و یادگیری گرایی دارد و اهمیت نقش این عوامل را در حفظ مشتریان وفادار برجسته می کند. در واقع کارآفرینی سازمان ها را شناسایی نیازهای بالقوه مشتریان و روش ها نو توانمند می سازد. بنابراین مدیران بازار یابی باید بر جهت گیری یکپارچه به سمت بازار به عنوان یک فعالیت کارآفرینانه تمرکز کنند تا از این طریق بتوانند به منظور خدمت و رشد بازارهای رقابتی ارزش های مشتریان را بهتر از رقبا شناسایی نمایند. از سوی دیگر بازار گرایی پایه های فرهنگی برای یادگیری سازمانی را فراهم میکند، که جهت گیری سازمان به سمت بازار با جهت گیری سازمان به سمت یادگیری آغاز می شود و در نتیجه یادگیری سازمانی، کارکنان سازمان را در جهت ویژگی های کارآفرینی در سطح فردی سوق می دهد و این امر موجب می شود تا جو کارآفرینی بر سازمان حاکم شود. این مقاله با ارائه چارچوب مفهومی به بررسی روابط بین کارآفرینی، بازارگرایی و یادگیری پرداخته است و نقش این عوامل را به صورت تعاملی بر روی ارزش مشتری و نوآوری در سازمانها بیان می کند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، بازار گرایی ، یادگیری گرایی ، نوآوری ، ارزش مشتری