بررسی روش های مختلف ارزیابی شبکه پایش کیفی آب زیرزمینی با تکیه بر معرفی روش جدید احتمال پذیرش

آبهای زیرزمینی به عنوان یک منبع اصلی برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعت می باشد. مهم ترین مشکلی که امروزه آبهایزیرزمینی را تهدید می کند، آلوده شدن آنها است. تغییر در کیفیت آب های زیرزمینی که معمولاً بر اثر مدیریت غلط استحصال آبزیرزمینی رخ می دهد، به صورت مستقیم و غیر مستقیم مقدمه ای بر تخریب سایر منابع است. بررسی کیفیت و نظارت دقیق بر سطحآبهای زیرزمینی اهمیت فوق العاده ای دارد. به همین جهت بایستی یک شبکه مناسب پایش کیفی برای آبهای زیرزمینی طراحی گردد، تا با تعیین تعداد بهینه ایستگاههای نمونه برداری با روش های مناسب، در هزینه ها نیز صرفه جویی شود. البته بایستی در انتخابروش بهینه یابی دقت کرد چون هرگونه کاستی در انتخاب روش مناسب توزیع مکانی عوامل اقلیمی و بی توجهی به دقت روش هایدرون یابی می تواند موجب بروز خطا در برآوردهای طراحی گردد.دراین تحقیق سعی شده تا برخی از انواع روشهای درونیابی وموقعیت و شرایط کاربرد آنها مقایسه گردند. همچنین در این تحقیق مروری، روش جدید احتمال پذیرش مبتنی بر روش های زمینآمار به منظور طراحی بهینه شبکه پایش نیز معرفی و تشریح گردیده است.

کلیدواژه ها:

شبکه پایش ، آب زیرزمینی ، روش های درون یابی ، بهینه یابی ایستگاه ها ، احتمال پذیر