شاخص های بیولوژیکی و کیفی تعیین کننده وضعیت سلامت اکوسیستم های آبی

پهنه بندی کیفیت آب رودخانه، از اولین و شاید مهمترین گام ها در مدیریت کیفیت آب رودخانه بشمار می آید؛ چرا که محققین و تصمیم گیران را نسبت به روند و چگونگی تغییرات آلودگی نسبت به زمان، مکان و شرایط خاص آگاه می سازد. هدف از این مقاله شناسایی شاخص های مهم و پرکاربرد مختلف جهت ارزیابی کیفیت آب های سطحی می باشد. شاخص ها با ساده سازی و کاهش اطلاعات خام و اولیه علاوه بر بیان کیفیت آب، روند تغییرات کیفی آب را در طول مکان و زمان نشان می دهند. در بررسی حاضر روش های بیولوژیک (شاخص هیلسنهوف، شاخص BMWP، شاخص ASPT، شاخص EPT) و روش های کیفی (شاخص NSFWQL، شاخصIRWQI، شاخص Said) مورد بررسی قرار گرفته اند که نتایج گویای این حقیقت است که تمامی شاخص ها کارآمد بوده و بسته به هدف و محل فعالیت با هم متفاوت می باشند.

کلیدواژه ها:

رودخانه ، شاخص های بیولوژیک ، شاخص های کیفی ، ارزیابی کیفیت آب