بررسی توصیفی-جمعیت شناختی دستفروشی زنان در شهر تهران

دستفروشی پدیدهای است که بسیاری از مسائل و مشکلات جوامع در حال توسعه را تشکیل میدهد ، افرادی به دلایلی مانند شرایط بازار کار دوگانه ،دسترسی محدود و نابرابر به فرصتهای کسب درآمد، وجود موانع برای مشارکت در بازار کار رسمی، عدم تخصص، نداشتن سرمایه، ایجاد شغل دوم در کنار شغل اصلی، مهاجرت از روستا به شهر و... به دستفروشی رو میآورند اینرو، هدف این پژوهش، بررسی علل دستفروشی زنان در شهر تهران میباشد.همچنین پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی میباشد که با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه، 200 نفر از زنان دستفروش منطقه ی 12 شهر تهران را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است.یافته های این پژوهش حاکی از آن میباشد که، اکثر زنان مورد مطالعه در سنین جوانی قرار دارند این مسئله نشان دهندهی بیکاری فراگیر در بین قشر جوان میباشد. علاوه بر این زنان متاهل در بین افراد مورد مطالعه درصد بالایی را به خود اختصاص داده بودند چرا که بار فشار اقتصادی خانوادهها در مقایسه با گذشته تا حد زیادی به عهدهی زنان نیز نهاده شده است. درصد بالایی از افراد مورد مطالعه از نظر سطح سواد و تحصیلات در مرتبه ی خوبی قرار دارند و دارای تحصیلات دانشگاهی میباشند. این آمارها نشان میدهد زنان فعال در این بخش با توجه به تحصیلات دانشگاهی برای تامین معاش زندگی به ناچار بهدستفروشی روآوردند. در این پژوهش تمامی فرضیات اصلی تایید شدند و یافته ها نشانگر آن است که بین متغیرهای سن، تحصیلات، وضعیت تاهل و میزان درآمد زنان موردمطالعه و متغیر گرایش به دستفروشی رابطه ی معنادار وجود دارد.علاوه بر این مهم ترین عامل گرایش زنان دستفروش به این پدیده عامل درآمد گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

مشاغل کاذب ، دستفروشی ، زنان دستفروش ، علل دستفروشی ، منطقه 10 شهر تهران