اثربخشی آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب جدایی کودکان 4 تا 6 سال در شهرستان اصفهان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب جدایی کودکان دارای اضطراب جدایی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه کودکان 4 تا 6 سال شهرستان اصفهان بودند. بدین منظور 30 کودک دارای اضطراب جدایی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار این پژوهش عبارت بودند از، آزمونعلائم مرضی کودک (4-CSI) (اسپیرافکین وگادو، 1984)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات اضطراب جدایی در گروه آموزش آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل کاهش یافته است. بر اساس نتایج، آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب جدایی کودکان دارای اختلال اضطراب اثر بخش است و تلویحات مهمی در توجه به درمان های مبتنی بر بازی درمانی در کاهش مشکلات کودکان دارای اضطراب جدایی دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی رفتاری ، اضطراب جدایی