کاربرد روش تحلیل پوششی داده ها(DEA)درارزیابی عملکرد فعالیت های حوزه خدمات شهری شهرداری تهران

هدف اصلی این مقاله بررسی عملکردی کارایی یکی از مباحث اقتصادی است ، که افزایش آن جهت ارتقای سطح رفاه و زندگی و آسایش انسانها همواره مورد نظر دست اندرکاران اقتصاد و سیاست بوده است، بهطوری که در تمام مکاتب اقتصادی بر این مهم تاکید شده است . در حال حاضر نقش شهرداریها با توجه به توسعه کمی و کیفیت شهرها در جهت اداره مدیریت شهر پررنگ تر می شود،پس به همین منظور برای برنامه ریزی مناسب شهرداریها اندازه گیری کارایی آنها لازم میباشد.در این مقاله 22 منطقه تهران بر اساس بازخورد نظرات شهروندان مورد ارزیابی و رتبه بندی قرار گرفته اند.تحلیل پوششی داده ها یک روش برنامهریزی خطی است که برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده (DMU)که چندین ورودی و چندین خروجی دارند،کاربرد دارد . با استاده از این روش شرکتهای کارا و ناکارا را مشخص و شرکت های ناکارا را رتبه بندی و از بین آنها از بین شرکتهای کارا،مرجع جهت رسیدن به مرزکارایی مشخص کردد. در این تحقیق از الگو یCCR با ماهیت ورودی و با فرم پوششی استفاده شده است .نتایج تحقیق نشان میدهد در حدود 40 درصد از مجموع مناطق 22گانه 9)منطقه )در مرز کارا قرار دارند و منطقه 14 ناکاراترین میباشد .

کلیدواژه ها:

کارایی ، تحلیل پوششی داده ها ، واحد تصمیم گیرنده((DMU ، رتبه بندی عملکرد ، مرز کارا ، ناکارایی ، شهرداری