کاربرد انرژی های تجدیدپذیر در برنامه ریزی شهری با رویکرد ارتقای شرایط زیست محیطی

تقلیل آلودگی های زیست محیطی و کاهش اثرات تخریبی آن در حدی معقول و در روند توسعه پایدار به همراه استفاده از تکنولوژی های متعادل و منطبق با وضعیت جامعه جهت حفظ و تضمین سلامت، رشد و بقای حال و آینده موجودات زنده و همچنین بستر حیاتشان امری ضروری می باشد. با عنایت به این موضوع و نیز در نظرگرفتن جنبه های اقتصادی، آلودگی ها و مسایل زیست محیطی مربوط به انرژی سوختهای فسیلی، لزوم بهره برداری هر چه بیشتر از منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک و جایگزینی آنها بجای سوختهای فسیلی به عنوان یکی از مسایل مهم شهرهای امروز و بویژه شهرهای خلاق بطور فزاینده ای احساس می شود. انرژی های تجدید پذیر، انرژی های با فرآیند تولید پایدار و قابلیت جایگزینی پیوسته هستند. در این راستا هدف این پژوهش معرفی و بسترسازی برای کاربرد انرژی های تجدیدپذیر در برنامه ریزی شهری با رویکرد ارتقای شرایط زیست محیطی است. در این راستا با یک رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از داده های کتابخانه ای و میدانی به ارزیابی توان انرژی های پاک در کاهش آلودگی زیست محیطی پرداخته شده است. جامعه آماری این تحقیق را متخصصین امور شهری تشکلیل میدهد. که با توجه به میزان دسترسی به این افراد 72 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است و و داده ها با استفاده از روشهای آماری در نرم افزار SPSS و بهصورت کمی وکیفی تحلیل شده اند. نتایج این پژوهش حاکی از آنست که حدود 99 درصد پاسخگویان، به مطلوبیت بالای انرژی تجدید پذیر در راستای سوالات ارایه شده دید مثبتی داشته اند.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، برنامه ریزی شهری ، آلودگی زیست محیطی ، سلامت ، آزمون های آماری