استفاده بهینه از حداکثر ظرفیت ترانسفورماتورهای توزیع

ترانسفورماتورهای توزیع در شبکه های الکتریکی ارزش زیادی دارند. به همین دلیل استفاده بهینه از حداکثر ظرفیت مجاز آن ها حائز اهمیت فراوانی می باشد. در شرایط فعلی قدرت نامی ترانسفورماتور به عنوان حد قدرت قابل استفاده در یک دوره پنج ساله در نظر گرفته می شود. در صورتیکه قدرت قابل استفاده از ترانسفورماتور در شرایط پیک به علت یکنواخت نبودن درجه حرارت محیط در عرض شبانه روز و فصول مختلف حد قدرت نامی ترانسفورماتور نمی باشد و علاوه بر ان مدت بهره برداری از ترانسفورماتور نیز از موقع نصب تا افزایش قدرت آن به دلیل متفاوت بودن نوع بار ترانسفورماتورها مدت ثابتی نخواهد بود. این مسئله باعث می شود طراحان و بهره برداران، قدرت ترانسفورماتور مورد نیاز را بیشتر از حد لازم در نظر گرفته و سرمایه زیادی را بلا استفاده در شبکه رها سازند. ضمن آنکه هزینه های جانبی دیگر مثل هزینه افزایش تلفات بی باری، هزینه تعویص بی موقع ترانسفورماتور و ... را مطرح می نمایند. در این مقاله روش ابتکاری جهت پیش بینی مقدار اضافه باری مجاز و تخمین مدت زمان قابل انتظار بهره برداری ترانسفورماتور توزیع با توجه به منحنی بار واقعی آنها و شرایط محیطی مربوطه ارائه می گردد. براساس این طرح ملاحظه می شود که در شبکه توزیع استان مازندران در بخش طراحی، قدرت ترانسفورماتور مورد نیاز خیلی کمتر بدست آمده و همچنین مدت بهره برداری ترانسفورماتورهای در حال کار تا موقع تعویض آن بیشتر از حد معمول خواهد بود. با پیاده کردن روش پیشنهادی روی 12 دستگاه ترانسفورماتور توزیع زمینی امور برق آمل و اندازه گیری های لازم با استفاده از دستگاه DATA LOGGER مقدار حداکثر ظرفیت و حداکثر زمان بهره برداری ترانسفورماتورها مشخص شده و نشان داده شده است که با کاربرد این روش مزایای قابل توجهی نصیب بهره بردار می گردد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت ترانسفورماتور ، عمر مفید ، درجه حرارت معادل ، توان نامی محیطی ، اضافه باری عادی ، بار اضطراری